Nie mogę zrozumieć osób, które w pełni świadome, same z siebie, chcą doprowadzić się do takiego stanu. Czy do nich nie dociera, że niszczą sobie w ten sposób zdrowie? Że pozbywają się możliwości wykonywania zwykłych czynności, które pozostałym towarzyszą każdego dnia? Kiedyś widziałam program "Chirurgia dotyłości" i tam był taki facet, którego dźwigiem musieli wynosić z domu. I jeszcze mi się skojarzył inny reportaż o mężczyznach, którzy chcą, by ich partnerki były ogroooomne i je tuczą, jak jakieś prosię na rzeź. Ja nie mówię, że każdy ma być piękny, szczupły i w ogóle, ale w niektórych sytaucjach przydałoby się więcej umiaru.
A książkę chciałabym przeczytać, ale zanim pojawi się u mnie w bibliotece, to trochę potrwa.

Kończę czytać tę książkę, lecz szczerze mówiąc w ogóle nie przypadła mi ona do gustu. Widocznie moje horyzonty myślowe są zbyt ubogie, gdyż nie rozumiem manifestu głównego bohatera. Może chciał się zbuntować przed nudną rzeczywistością a może to lęk przed dorosłością, ale to nie znaczy, że każdy z nas powinien położyć się do łóżka i w ramach protestu nie robić już nic. W każdym razie ja nie poczułam tego przesłania.

Mam tę książkę na półce "chcę przeczytać". Mam nadzieję, że kiedyś uda mi się ją zdobyć. Wydaje się ciekawa, szczególnie intrygująca wydaje mi się narracja. Zazwyczaj w takich pozycjach narratorem jest główny bohater, którego dotyczy problem, a nie tak, jak w tym przypadku - brat.

Ja nie mam ochoty na tę pozycję. Nie mogę po prostu zrozumieć, co kieruje takim człowiekiem, który kroczy ,tak naprawdę, biernie do śmierci i to z nie do końca wyjaśnionych powodów. Dążenie do stania się najgrubszym człowiekiem na świecie jest dla mnie idiotyczne, więc nie mam zamiaru o tym czytać.
Przepraszam, że wyszło jakoś nerwowo, ale takie mam zdanie ;).

Zawsze się zastanawiałem co skłania ludzi do zrobienia sobie takiej krzywdy. Okaleczyć się albo łyknąć jakieś świństwo można pod wpływem impulsu ale w takie coś trzeba brnąć z rozmysłem latami

Chcę przeczytać tę książkę, już dzisiaj czytałam jedną pochlebną recenzję. A czyny ekscentryczne, wymykające się zrozumieniu, zaszufladkowaniu są w większości dziełem jednostek wybitnych.

Mieszane mam uczucia co do tej książki. Z jednej strony jestem jej szalenie ciekawa, ale z drugiej nie wydaje mi się, bym znalazła w niej coś dla siebie. No i trochę się boję tych momentami obrzydliwych opisów.

Heh tematyka otyłości jak wiesz również i mnie w jakimś stopniu interesuje. Jednak sam fakt bycia chorobliwie grubym mnie przeraża i w sumie do tej pory nie czytałam książki takiej jak "Łóżko". Widziałam jednakże sporo programów w TV na ten temat i za każdym razem jest to dla mnie straszne...Marnowanie sobie życia...