Kolejny raz utwierdzam się w przekonaniu, że bardzo lubię Twój blog :) Podziwiam otwartość umysłu, z jaką podchodzisz do autorów o zupełnie odmiennym światopoglądzie. Mnie z kolei podnoszą ciśnienie slogany antyfeministyczne, ale zgadzam się z Tobą, że najlepiej spotkać się pośrodku. Jeżeli któreś z rodziców, albo oboje na zmianę, chce pobyć w domu z dziećmi, to w sumie czemu miałby to być wybór mniej wartościowy. Oszczędzą mnóstwo kasy i będą żyć ekologicznie, bo jedna osoba mniej będzie dojeżdżać do pracy :)Ważne, żeby nikogo nie zmuszać do określonych wyborów - także w odwrotną stronę, jeśli kobieta chce pracować zawodowo, nie mieć dzieci itp. - i co najważniejsze nie demonizować żadnej z płci. Wyzywanie mężczyzn od ostatnich idiotów to nie feminizm, to seksizm, i świadczy o sporym ograniczeniu intelektualnym. Chętnie poczytam, co ma do powiedzenia p. Środa i zweryfikuję, do jakiej kategorii można ją przypisać :)

Rany, jestem niepełnowartościowa!!! I jak tu dalej żyć? xDDD

@Reader, to bardzo miłe, co mówisz, ale chyba muszę wyprowadzić Cię z błędu :))) STRASZLIWIE starałam się być obiektywna, ale wiem, że nie wyszło. Jestem trochę niesprawiedliwa, bo sama jeśli staję już po jakiejś stronie, nie potrafię powstrzymać się przed skrajnościami. Tym razem jednak już od kilku dni zastanawiam się głęboko, zwaszcza jeśli chodzi o kwestie pracy i wychowywania dzieci. No bo - do jasnej anielki - nie każdy może sobie na to pozwolić :)))

@Isadora, nie narzekasz na brak zajęć :D

Ja unikam takich książek, bo jakkolwiek poglądy mam raczej lewicowe (tak, mam pojęcie, że od tego nazizm się wywodzi), to większość tego typu tekstów od lewicy odstręcza, stanowi raczej upust prywatnych wynaturzeń.
Zupełnie nieudane było dla przykładu Milczenie owieczek Szczuki, które - owszem - byłoby niezłe dla zdeklarowanych lewicowców, ale bardzo słabe jak narzędzie do zmiany przekonań reszty ludności. I konstrukcję miało irytującą.
Środy lubię czasem posłuchać, bo zdarza jej się powiedzieć coś mądrego (jak podczas ostatniej wizyty w programie Lisa).

Za Szczuką w liceum bardzo przepadałam, potem mi się odmieniło. Owieczek nie czytałam, bo jakoś nie miałam okazji. Czyżbyś uważała, że trzeba się naprawdę przyłożyć, by skłonić kogoś choćby do POMYŚLENIA o innych poglądach? Mam wrażenie, że każdy "oświecający" stara się szczekać jak najgłośniej, nie bacząc na to, że szczekanie jest irytujące.

Otóż to. Szczególnie w społeczeństwie, w którym większość ludzi deklaruje poglądy prawicowe, argumenty powinny być wyważone i bardzo przemyślane.
Bo szok estetyczny, jaki zgotowały nam media (jedyne np., co pokazują w relacjach z jakichkolwiek pochodów mniejszości seksualnych, to obrazki kolorowych drag queen, które traktują to jako zwyczajną reklamę) przynosi skutek odwrotny do oczekiwanego.
Nikt nie mówi o tym, że w przypadku legalizacji aborcji kobiety byłyby poddane przymusowej i całkowicie darmowej opiece psychologa (może nawet terapii?), dzięki której duża część z tego zabiegu by po prostu zrezygnowała. Albo że w RPA po wprowadzeniu legalnych zabiegów aborcyjnych śmiertelność kobiet zmniejszyła się o 90%. Jedna strona promuje uparcie obraz komunikującego się z matką embrionu, który w czwartym tygodniu życia ma ręce, nogi i świadomość istnienia, z drugiej natomiast najlepiej zapamiętywany (niesłusznie zresztą) jest obraz kobiety sukcesu, której dziecko hamowałoby rozwój kariery zawodowej, a dla której aborcja jest emocjonalnie równoległa wyciśnięciu pryszcza. I naprawdę nie jestem w stanie stwierdzić, co irytuje mnie bardziej.