Tytuł oryginału: Appunti di un venditore di donne

Tłumaczenie: Anna Osmólska-Mętrak

Ilość stron: 320

Wydawnictwo: Świat Książki

Ocena (1-10): 8 – rewelacyjna

                Z Zapiskami sprzedawcy kobiet sprawa ma się… co najmniej dziwnie. Dziwnie jak dla mnie, bo ta książka, choć ma w sobie element niezmiernie irytujący, całkowicie mnie uwiodła.

               

                Bravo jest sprzedawcą kobiet. Dosłownie. Zarabia na życie wynajmując luksusowe kobiety do towarzystwa bogatym, skłonnym do cielesnych uciech mężczyznom. Sam Bravo z pewnych względów nie korzysta jednak z ich usług. Obracając się w kręgu ludzi półświatka i osobowości powszechnie znanych, z jednej strony używa życia, z drugiej zaś szuka zapomnienia. Gdy pewnego dnia poznaje przepiękną Carlę, która ma się stać jego nowym nabytkiem, coś w nim pęka. Niedługo później Bravo zostaje świadkiem zabójstwa człowieka, który miał z nim na pieńku (i vice versa). Rozpoczyna się wyścig z czasem, policją i półświatkiem.

                Zapiski sprzedawcy kobiet to zdecydowanie bardzo dobra książka, przenosząca czytelnika do Włoch z końca lat siedemdziesiątych i sprawiająca, że można poczuć się faktycznym uczestnikiem toczących się w niej wydarzeń. Specyficzny klimat i życie, które jest nam właściwie obce, skutecznie uwodzą i czynią tę powieść niezwykle wciągającą, a twardym, niemal szorstkim jej bohaterom trudno odmówić charakteru. Jest w niej jednak coś, co doprowadzało mnie do szału…

                Ludzkie prawo jest linią nakreśloną niezbyt wprawną ręką. Są tacy, którzy przekraczają granicę, i tacy, którzy ją respektują. (str. 25)

                Był to sen bez snów, a przebudzenie jest bezbolesnym porodem. To dziwne, jak czasami, kiedy umysł sprzymierza się z mrokiem, ma zdolność katalizowania złych wspomnień i przeobrażania ich w koszmary. (str. 35)     

                Zdania, które niebezpiecznie kojarzyły mi się z coelhizmami. Faletti tę swoją fantastyczną opowieść przeplatał od czasu do czasu mądrościami wątpliwej wartości. Jakkolwiek by ich jednak nie nazywać, szczęśliwie nie miały one większego wpływu ani na samą fabułę, ani na jakość Zapisków sprzedawcy kobiet. Książka ta bowiem - choć z opisu mogłaby się wydać prostą i nieskomplikowaną – skutecznie potrafi czytelnika oderwać od rzeczywistości. A przecież właśnie o to chodzi w literaturze, czyż nie?